کد خبر
99087
محل نگهداری آتش مقدس در تهران
ساعت 24-نیایشگاه آدریان اثری ملی است که آتش آن از آتشکده یزد به این آتشکده آمده است.
قبل از اینکه به آتشکده آدریان که در سال ۱۲۹۳ خورشیدی پایه‌گذاری شد قدم بگذارم تنها نام آن را به عنوان گونه‌ای از نیایشگاه‌های زرتشتیان شنیده بودم، اما قرار گرفتن در فضای این آتشکده درکی بیشتر از یک واژه به همراه داشت.
عناصر مقدس در آئین زرتشتی آب، هوا، خاک و آتش است و کوشش می‌شود که این عناصر آلوده نشوند، آتش در نیایش‌های دینی زرتشتیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است،تا جایی که در آتشکده‌ها که محل نیایش زرتشتیان است آتش عنصر محوری است.
شکل و بنای آتشکده‌ها بیشتر دارای هشت درگاه و چند اتاق هشت گوشه در اطراف بود و آتش مقدس در وسط آن می‌سوخت، با گذر زمان اتاقی در وسط ساخته شد و آتش درون آن و در فضای بسته قرار گرفت، آتشی که در آتشدان آتشکده قرار دارد خاموش نمی‌شود.
نیایشگاه آدریان در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۱۳۸۱ با شماره ۷۴۴۲ به عنوان یک اثر ملی به ثبت رسیده است مربوط به دوره قاجار است.
سنگ بنای این آتشکده با حضور ریاست انجمن زرتشتیان تهران پایه‌گذاری و ساخت آن در سال ۱۲۹۶ به پایان رسیده است، اتمام ساخت این ساختمان با کمک مالی پارسیان هندوستان ) بهرام جی بیکاجی( و زرتشتیان ایرانی ساکن ایران و هند ساخته شد و آتش آن با مراسمی خاص پس از ۲۵ روز از آتشکده یزد به تهران آورده شد،آتش بیانگر انرژی و تغییراتی است که انرژی در ماده و حالات آن بوجود می‌آورد.
دربی در این آتشکده قرار دارد که توسط خانم مروارید جمشید جمشیدی و همسر ایشان روانشاد اسفندیار نوشیروانی در مهر ماه ۱۳۸۹ مرمت شده است و نمای بیرونی و محوطه این آتشکده در حال مرمت است.
این بنا در زمینی به مساحت حدود ۱۳۰۰ مترمربع و بنای مرکزی ۲۰۶ متر مربع قرار دارد. روبه‌روی بنا مانند آتشگاه یزد حوضی بیضی شکل به قطرهای ۸ و ۴ متر دیده می‌شود. ساختمانی با نمای سنگ سفید و کنگره‌ای در بالای دیوار و شش ستون که در جلوی در ورودی آن زیر طاقی قرار گرفته‌اند و سر ستون‌هایی سنگی که هر کدام چهار سر گاو دارند و گویی تمام وزن این ساختمان را به دوش می‌کشند.
نمای سنگی ساختمان آدریان به یاد بود روانشاد شیرمرد فرهمند با هزینه آقای فریدون فرهمند در سال ۱۳۴۵ خورشیدی انجام گرفته است، در قسمت مرکزی بنای نیایشگاه اتاقی چهار گوش بنا شده که دیوارهای آن تا ارتفاع ۸۰سانتی متری بالا آمده‌اند و پس از دیوارها، شیشه‌های یکدست و ضخیم تا سقف ادامه دارد. در اتاق، یک ظرف مسی قرار دارد که که به آن آفرینگان (مجمر) می‌گویند، داخل آفرینگان کنده‌ای نیم سوخته و خاکستر بسیاری، از آتش به جای مانده و شعله‌ای باریک در میان ظرف، آتش را زنده نگه داشته‌است.
آتشی که در این آتشکده قرار دارد مانند سایر آتشکده‌ها خاموش نشده و در طول شبانه روز در دو نوبت به امر روشن نگه داشتن آتش کوشش می‌شود، طبق آداب و رسوم هنگام ایستادن مقابل آتشکده نباید پشت بر آن نموده و هنگام خروج بایستی گام‌ها را عقب عقب برداشت تا مسافتی از آن دور شد.
آتشکده‌های زیادی در کشور موجود است که برخی از آنها پس از حمله اعراب به ایران و همچنین در دوران صفویه خاموش شدند، تعدادی از آتشکده‌ها نیز به دلایل مختلف تخریب گشتند.
هنگام ورود به این نیایشگاه نوشته شده با پاکیزگی دست و روی و تن و جامه‌گان، پوشیدگی سر برای آقایان و خانمها ،سکوت و آرامش و سخن نگفتن و پرهیز از تناول خوراک و ... در پاکیزگی و آرامش این مکان سپند بکوشیم، بازدید از این آتشکده ۷ الی ۲۱ برای هم کیش و برای غیر هم کیش ۸ الی ۱۴ می‌باشد.
عناصر مقدس در آئین زرتشتی آب، هوا، خاک و آتش است و کوشش می‌شود که این عناصر آلوده نشوند، آتش در نیایش‌های دینی زرتشتیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است،تا جایی که در آتشکده‌ها که محل نیایش زرتشتیان است آتش عنصر محوری است.
شکل و بنای آتشکده‌ها بیشتر دارای هشت درگاه و چند اتاق هشت گوشه در اطراف بود و آتش مقدس در وسط آن می‌سوخت، با گذر زمان اتاقی در وسط ساخته شد و آتش درون آن و در فضای بسته قرار گرفت، آتشی که در آتشدان آتشکده قرار دارد خاموش نمی‌شود.
نیایشگاه آدریان در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۱۳۸۱ با شماره ۷۴۴۲ به عنوان یک اثر ملی به ثبت رسیده است مربوط به دوره قاجار است.
سنگ بنای این آتشکده با حضور ریاست انجمن زرتشتیان تهران پایه‌گذاری و ساخت آن در سال ۱۲۹۶ به پایان رسیده است، اتمام ساخت این ساختمان با کمک مالی پارسیان هندوستان ) بهرام جی بیکاجی( و زرتشتیان ایرانی ساکن ایران و هند ساخته شد و آتش آن با مراسمی خاص پس از ۲۵ روز از آتشکده یزد به تهران آورده شد،آتش بیانگر انرژی و تغییراتی است که انرژی در ماده و حالات آن بوجود می‌آورد.
دربی در این آتشکده قرار دارد که توسط خانم مروارید جمشید جمشیدی و همسر ایشان روانشاد اسفندیار نوشیروانی در مهر ماه ۱۳۸۹ مرمت شده است و نمای بیرونی و محوطه این آتشکده در حال مرمت است.
این بنا در زمینی به مساحت حدود ۱۳۰۰ مترمربع و بنای مرکزی ۲۰۶ متر مربع قرار دارد. روبه‌روی بنا مانند آتشگاه یزد حوضی بیضی شکل به قطرهای ۸ و ۴ متر دیده می‌شود. ساختمانی با نمای سنگ سفید و کنگره‌ای در بالای دیوار و شش ستون که در جلوی در ورودی آن زیر طاقی قرار گرفته‌اند و سر ستون‌هایی سنگی که هر کدام چهار سر گاو دارند و گویی تمام وزن این ساختمان را به دوش می‌کشند.
نمای سنگی ساختمان آدریان به یاد بود روانشاد شیرمرد فرهمند با هزینه آقای فریدون فرهمند در سال ۱۳۴۵ خورشیدی انجام گرفته است، در قسمت مرکزی بنای نیایشگاه اتاقی چهار گوش بنا شده که دیوارهای آن تا ارتفاع ۸۰سانتی متری بالا آمده‌اند و پس از دیوارها، شیشه‌های یکدست و ضخیم تا سقف ادامه دارد. در اتاق، یک ظرف مسی قرار دارد که که به آن آفرینگان (مجمر) می‌گویند، داخل آفرینگان کنده‌ای نیم سوخته و خاکستر بسیاری، از آتش به جای مانده و شعله‌ای باریک در میان ظرف، آتش را زنده نگه داشته‌است.
آتشی که در این آتشکده قرار دارد مانند سایر آتشکده‌ها خاموش نشده و در طول شبانه روز در دو نوبت به امر روشن نگه داشتن آتش کوشش می‌شود، طبق آداب و رسوم هنگام ایستادن مقابل آتشکده نباید پشت بر آن نموده و هنگام خروج بایستی گام‌ها را عقب عقب برداشت تا مسافتی از آن دور شد.
آتشکده‌های زیادی در کشور موجود است که برخی از آنها پس از حمله اعراب به ایران و همچنین در دوران صفویه خاموش شدند، تعدادی از آتشکده‌ها نیز به دلایل مختلف تخریب گشتند.
هنگام ورود به این نیایشگاه نوشته شده با پاکیزگی دست و روی و تن و جامه‌گان، پوشیدگی سر برای آقایان و خانمها ،سکوت و آرامش و سخن نگفتن و پرهیز از تناول خوراک و ... در پاکیزگی و آرامش این مکان سپند بکوشیم، بازدید از این آتشکده ۷ الی ۲۱ برای هم کیش و برای غیر هم کیش ۸ الی ۱۴ می‌باشد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.